Katu Jendea (Eider Rodriguez)
Behin esan zenuen liburu bat idaztearen ordaina "erridikuloa" dala. Errekonozimendua ere izan daiteke.
Ez naiz sari zalea baina ongi etorriak dira, bai. Obra baten aurretik pasa eta obreroak esaten dizunean zein guapa zaren eta zer egin nahi lizukeen sentitzen zara munduko ederrena sikiera hiru minutuz. Edertasun hori daukate sariek, baina hortik gora ezer gutxi.
'Katu jendea'rekin Igartza saria eskuratu zenuen. Hori beste kontu bat da, ezta?
Igartzak daukana sari ekonomikoa da. Idazleok beste lan batzuetan jardun behar dugu gure obsesioa edo gure idazkia aurrera eramateko. Eta horrelako beka batek ahalbidetzen du zentratu ahal izatea kontatu nahi dituzun istorio horietan, zehar lanetan denbora galdu gabe.
"Liburugintza literaturaren arerioa da". Zuk esana, hori ere.
Liburugintzak nahi duena da liburu ahalik eta gehien saldu, berdin zaio liburuaren edukia, horregatik esan nuen hori. Aldiz, axola behar zaion kontua da eduki hori zaintzea, salmentetatik urrunago ibiliz, ez beti horren menpe. Baina liburu ahalik eta salgarriena idaztea, hori nahi du liburugintzak, eta literatur egileok, aldiz, ahalik eta libururik onena ataratzea.
(Jarraitu irakurtzen)
Los buenos deseos (Yiyun Li)
Behin esan zenuen liburu bat idaztearen ordaina "erridikuloa" dala. Errekonozimendua ere izan daiteke.
Ez naiz sari zalea baina ongi etorriak dira, bai. Obra baten aurretik pasa eta obreroak esaten dizunean zein guapa zaren eta zer egin nahi lizukeen sentitzen zara munduko ederrena sikiera hiru minutuz. Edertasun hori daukate sariek, baina hortik gora ezer gutxi.
'Katu jendea'rekin Igartza saria eskuratu zenuen. Hori beste kontu bat da, ezta?
Igartzak daukana sari ekonomikoa da. Idazleok beste lan batzuetan jardun behar dugu gure obsesioa edo gure idazkia aurrera eramateko. Eta horrelako beka batek ahalbidetzen du zentratu ahal izatea kontatu nahi dituzun istorio horietan, zehar lanetan denbora galdu gabe.
"Liburugintza literaturaren arerioa da". Zuk esana, hori ere.
Liburugintzak nahi duena da liburu ahalik eta gehien saldu, berdin zaio liburuaren edukia, horregatik esan nuen hori. Aldiz, axola behar zaion kontua da eduki hori zaintzea, salmentetatik urrunago ibiliz, ez beti horren menpe. Baina liburu ahalik eta salgarriena idaztea, hori nahi du liburugintzak, eta literatur egileok, aldiz, ahalik eta libururik onena ataratzea.
(Jarraitu irakurtzen)
Los buenos deseos (Yiyun Li)
Hace unas semanas intenté, infructuosamente, ver Mil años de oración, una película de Wayne Wang (el mismito de Smoke y Blue on the face), una obra que la mayor parte de los críticos ponían por las nubes.
Fue imposible encontrarla. Normalmente la duda es si es mejor leer el libro primero o después de ver la película. No es este el caso: cuando me encontré el libro me lo compré para sustituir a la película que no me han dejado ver. Tal vez sea una suerte.
Aunque su autora es china de origen (y a lo que se ve de pensamiento), ha crecido literariamente en los Estados Unidos, y el libro está escrito en inglés lo cual tal vez explique el parco uso del lenguaje, la sencillez extrema de algunas descripciones, la aparente simplicidad del texto. Pero hay mucho poso que nos sorprende mirando desde dentro a una cultura muy ajena a la nuestra: la China de hoy, y ese tímido despertar de la sociedad comunista a algunas ¿libertades? de la economía de mercado. Un esbozo de lo que está pasando, en las vidas de algunas personas, que aparecen a nuestros ojos como huérfanas de guía en un mundo que cambia lenta pero irremisiblemente.
(Sigue leyendo)
